گذر از خیال
255
+ نوشته شده در سه شنبه ۲۱ مهر ۱۳۸۸ ساعت 19:3 توسط رضا حبیبی
|
حمله دسته سنجاقک،به صف کارگر لوله کشی
جغد در باغ معلق می خواند /جنگ یک روز با خواهش نور/ جنگ یک پله با پای بلند خورشید/ جنگ تنهایی با یک آواز / جنگ زیبای گلابی ها با خالی یک زنبیل /جنگ خونین انار و دندان/ جنگ نازی ها با ساقه ناز/ جنگ طوطی و فصاحت با هم / جنگ پیشانی با سردی مهر / حمله کاشی مسجد به سجود / حمله باد به معراج حباب صابون / حمله لشگر پروانه به برنامه دفع آفات / حمله دسته سنجاقک،به صف کارگر لوله کشی/ حمله هنگ سیاه قلم نی به حروف سربی/ حمله شاعر به فک شاعر/ فتح یک قرن به دست یک شعر/ فتح یک باغ به دست یک سار/ فتح یک کوچه به دست دو سلام/ فتح یک شهر به دست سه چهار اسب سوار چوبی / فتح یک عید به دست دو عروسک/ یک توپ قتل/ یک جغجغه روی تشک بعدازظهر/ قتل یک غصه به دستور سرود/قتل مهتاب به فرمان نئون/ قتل یک بید به دست دولت/ قتل یک شاعر افسرده به دست گل یخ /همه روی زمین پیدا بود / نظم در کوچه یونان می رفت/ جغد در باغ معلق میخواند/ باد در گردنه خیبر بافه ای از خس تاریخ به خاور می راند /روی دریاچه آرام نگین، قایقی گل می برد / در بنارس سر هر کوچه چراغی ابدی روشن بود.
سهراب سپهری
۲۴۰
+ نوشته شده در شنبه ۱۷ مرداد ۱۳۸۸ ساعت 15:57 توسط رضا حبیبی
|
این دل پوسیده رو ول کن!
۲۳۵
خدایا خیلی از این آدمهات هستند که تا یکم احساس کنن بهشون جفا میشه صداشون در میاد و هیهات من الذله ...! خیلی جفا دیدم و هیچی نگفتم. این دلیل نمیشه اگه صدایی از من در نمیاد یعنی حالیم نیست و دل ندارم. زبون ندارم یا اینکه حق با همه هست جز من! میدونم همه چیزو میدونی و میبینی ولی دلم پوسید بس که هیچی نگفتم و سپردم دست خودت. الآنم میریزم تو دلم و حتی از خودم هم دفاع نمیکنم. فقط خواستم بگم صبرتو با من مقایسه نکن منم آدمم. میدونم همه این سناریوها رو آدمهات نیستن که واسم میچینن میدونم دست نوشته ی خودته از اونا گله ندارم ولی قربون اون داستانت برم داستان فراز و نشیب داره. داستان ما که همش شد بی وفایی! بابا فیلم هندیش کن یکم. بابا این دل پوسید.
+ نوشته شده در پنجشنبه ۲۵ تیر ۱۳۸۸ ساعت 16:21 توسط رضا حبیبی
|
این دیگه صبر نیست٬ عادت شده انگار
یکماه میشه که کلآ سی دقیقه از خونه رفتم بیرون اونم مجبور بودم
انقدر توقعاتمو اوردم پایین که دیگه پهن شدم کف زمین...
+ نوشته شده در پنجشنبه ۴ تیر ۱۳۸۸ ساعت 0:8 توسط رضا حبیبی
|
